❤ My colorful world ❤

Hej! Dzisiaj przybywam z postem na temat postanowień noworocznych, których pewnie każdy z Was ma kilka. Od stycznia tego roku udało mi się wytrwać w jednym z nich i teraz wiem, że jest to możliwe, trzeba tylko chcieć coś zmienić w życiu. Potem już jest z górki :) W 2017 roku będę : Bardziej skupiać się na nauce Ograniczać niezdrowe jedzenie Mniej przesiadywać w internecie Kłaść się spać wcześniej, żeby się wysypiać Bardziej zorganizowaną osobą, aby starczało mi czasu na wszystko Mniej przejmować się opinią na mój temat od nieznanych mi osób Starać się nie odkładać niczego na "jutro" Oszczędzać Przy okazji chciałabym Wam życzyć szczęścia, zdrowia, spełnienia marzeń, radości, uśmiechu i szczęśliwego nowego roku ❤

Ostatni Weekend był dość intensywny. W piątek pojechałam razem z Ewą do Oliwii, gdzie zostałam na noc. Dużo rozmawiałyśmy, śmiałyśmy się, jadłyśmy, oglądałyśmy filmy. Rano, kiedy dziewczyny wstały, stwierdziłyśmy, że czas się ogarniać i ruszyć się z łóżka. Po ogarnięciu się, razem z Ewą wróciłyśmy do domku, a ja pojechałam na kręgle, gdzie spędziłam świetny czas. W niedzielę też nie było mi dane zbyt długo pospać, bo już o 7.30 musiałam wstać, żeby wyszykować się na zajęcia FAR. Było dość zabawnie i bardzo świątecznie. Dziękuję za świetnie spędzony czas w ten weekend ❤

Hejka! Więc dzisiaj przybywam z postem o tym, co daje mi szczęście ;3 Zapraszam serdecznie do dzielenia się w komentarzu tym, co Tobie przynosi szczęście ;) Rodzina – Uwielbiam tą świadomość, że zawsze moi bliscy są obok mnie i pomagają mi kiedy tego potrzebuję Muzyka – Kocham słuchać ulubionych zespołów, szczególnie kiedy mam zły dzień, ponieważ jest to najszybszy sposób na poprawę humoru ;3 Koncerty – Piękna, niepowtarzalna atmosfera, setki ludzi, muzyka na żywo i ja... Na każdym koncercie czuję się najszczęśliwszą osobą na świecie Uśmiech – To taka bardzo mała niby nie znacząca rzecz, ale jak cieszy :D Wygłupy – Kocham się wygłupiać, śmiać się, robić różne głupie rzeczy ze znajomymi  Zdjęcia – Są najpiękniejszą, najtrwalszą pamiątką. Uwielbiam przeglądać fotografie, które przypominają o ważnych dla mnie osobach, momentach Wspomnienia – To coś,co zostanie ze mną na zawsze i nikt nie jest w stanie mi tego odebrać Nowe znajomości – Uwielbiam poznawać nowe osoby

W głowie każdego z nas myśli samobójcze zagościły chociaż raz. Często są to po prostu impulsy, nic nie znaczące przebłyski, które spowodowane były zaistniałą w danej chwili sytuację. Nie zdajemy sobie jednak sprawy z tego, że na świecie, a nawet w naszym towarzystwie mogą być osoby, które cierpią przez ten problem każdego dnia. Powody pojawienia się tych myśli są różne, to zależy od tego, ile dana osoba jest w stanie znieść, jak bardzo wrażliwa na słowa, czyny jest. Część z nas uważa, że skoro takie myśli pojawiły się w czyjejś głowie to ta osoba jest smutna, samotna, cicha czy zamknięta w sobie. Często jednak to właśnie Ci najszczęśliwsi, z najpiękniejszym uśmiechem borykają się z najgorszymi problemami, jakie mogą dotknąć kogokolwiek. Trzeba być naprawdę silnym psychicznie i odważnym, żeby po prostu żyć, mieć chęć, żeby wstać każdego dnia, zmierzyć się z problemami. Życie polega na nieustannych próbach i błędach, a później sukcesie i dumie z tego, że się udało. Są jednak osoby, dl

   Ludzie odgrywają w życiu każdego z nas ogromną rolę. Mają zazwyczaj spory wpływ na to, jacy jesteśmy, na nasze decyzje. Jeśli na kimś mi zależy to czasem daję drugą szansę, bo wiem, że każdemu może podwinąć się noga.  Nie jest to jednak częste, bo wiem, że niektórzy ludzie się nie zmieniają i po prostu nie ma sensu marnować na nich energię i czas. Jeśli ktoś Cię nie szanuje teraz to skąd pomysł, że to się zmieni? Nie masz co na to liczyć. Jeśli ludzi, których uważasz za bliskich nie interesuje  to, co się u Ciebie dzieje, bo wolą mówić  o sobie to to nie ulegnie tak nagle zmianie. A teraz zastanów się czy serio musisz z nimi przebywać? Jeśli tak się zachowują to to jest kompletnie bezsensowne.     Spędzaj czas z ludźmi, którzy są tego warci. Których interesujesz Ty, którzy lubią Ciebie i twoje towarzystwo. Pomyśl o tym, że twoje życie jest o wiele za krótkie na spędzanie czasu z ludźmi, którzy mają Cię kompletnie gdzieś.

Ostatnie kilka dni było dość bogate w nowe doświadczenia. W sobotę Michał zabrał mnie ze sobą do Kościoła, do którego należy. Byłam do tego dosyć sceptycznie nastawiona, jednak było super. Spotkałam kilka znajomych twarzy. Panowała taka fajna, luźna atmosfera. Siedzieliśmy, piliśmy herbatkę, jedliśmy, dużo rozmawialiśmy, graliśmy w gry, ogólnie świetnie spędzony czas. :) Niedziela była dość leniwa, bo dopiero koło 16 zaczęłam się szykować na mój pierwszy koncert Mesajah. Byłam i do teraz jestem pozytywnie zaskoczona energią, jaką przekazuje ten artysta wraz ze swoimi braćmi, z którymi występuje. Po koncercie zostaliśmy razem z Adamem, Darią i Asią na zdjęcia i potem tata Adama odwiózł nas do domu. W poniedziałek wieczorem też stało się coś, czego bym się raczej po sobie nie spodziewała. Razem z Adamem i jego kolegą Mateuszem poszliśmy na koncert O.S.T.R.. Nigdy nie myślałam, że zacznę słuchać takiej muzyki. Jednak odnalazłam się w niej i koncert uważam za udany. Widać po z

1. Najlepsza rzecz jaka Ci się przytrafiła w życiu? Na pewno  koncerty :)   2. Śpisz przy zamkniętej czy otwartej szafie? Zamkniętej 3. Czy zabierasz szampony i odżywki z hotelu? Nie xd 4. Czy musisz być cały przykryty kołdrą?   Tak 5. Czy kiedykolwiek ukradłeś znak drogowy? Hahahah nie xd 6. Czy wycinasz kupony, ale później z nich nie korzystasz?  Nie wycinam, jeżeli już to korzystam z aplikacji ;) 7. Czy wolałbyś zostać zaatakowany przez niedźwiedzia czy przez rój pszczół? Przez niedźwiedzia 8. Czy lubisz używać karteczek naklejanych?  Tak ^^ 9. Czy masz piegi? Na szczęście nie xd 10. Czy zawsze uśmiechasz się do zdjęć?  Zazwyczaj 11. Co wkurza cię co niekoniecznie wkurza innych? Za dużo by wymieniać, ogólnie nie potrzeba wiele, żeby mnie wkurzyć  12. Czy kiedykolwiek liczyłeś swoje kroki podczas spaceru? Nie ;) 13. Czy kiedykolwiek załatwiałeś się w krzakach? Nie :> 14. Czy kiedykolwiek robiłeś grubszą sprawę w krzakach? Yyy... nie ;P 15. Czy ki

   Czas, który spędziłam w Kołobrzegu był świetny. Nigdy nie wyobrażałam sobie, że można zżyć się z kimkolwiek tak mocno w tak krótkim czasie. Nawiązałam znajomości, które mam nadzieję będą trwały jak najdłużej. Zdobyłam nowe doświadczenia. Zaczęłam się rozwijać, pokonywać własne słabości. Tworzyłam wraz z ludźmi piękne wspomnienia, których nikt nie jest w stanie mi odebrać. Kiedy nadszedł czas pożegnania, czułam się, jakbym opuszczała rodzinę.     Dziękuję za to, że mogłam Was poznać, za to, że stworzyliśmy wspólnie setki cudownych chwil, za to, że można było się z Wami pośmiać, pożartować, za to, że motywowaliście mnie do działania, za to, że służyliście pomocą zawsze. Dziękuję za to, że byliście i jesteście. Po prostu dziękuję ❤

Dzisiaj po szkole od razu zaczęłam się szykować na ognisko szkolne. Około 16 byłam już gotowa, więc zadzwoniłam po Kubę, który przyjechał po mnie. Pojechaliśmy jeszcze po dwie osoby po czym od razu na głębokie. Spotkałam tam Domcię, jej chłopaka, Kasię, Sarę, Justynę i drugą Sarę. Posiedzieliśmy troszkę, porozmawialiśmy i przyszła Monia, przywitała się i poszła do Justyny. Niestety nie siedzieliśmy zbyt długo, ponieważ Kuba musiał jechać około 19 do domku. Kiedy siedziałam w aucie przyszła Justyna z Marcinem, żeby się pożegnać. Mimo tak krótkiego czasu było super, fajnie się spędzało czas tak poza szkołą. Dziękuję za fajny wieczór ❤ Kuba! Dziękuję za podwózkę i rozmowę w aucie! Świetnie się bawiłam, serio dziękuję :3

Wczoraj razem z Asią, Kają, Martą, Agatą i Adamem poszliśmy na koncert Bednarków. Wszystko było super, szkoda tylko, że Kaja nie stała koło nas, ale po koncercie do nas przyszła. Ogólnie byłam zdziwiona tak dobrą organizacją koncertu, bo dwa lata temu było na co marudzić, a teraz niekoniecznie. W każdym razie koncert był piękny, w szczególności od "Ciszy", uwielbiam moment, kiedy Kamil z nami rozmawia tuż przed tą piosenką. Wtedy wszystko staje się takie magiczne, a łzy automatycznie stają w oczach. Po koncercie czekałyśmy na Kamila, a w międzyczasie zawołałyśmy do siebie Staff'a i Maćka. Zrobiłyśmy zdjęcia, pogadałyśmy, ogólnie wszystko było najlepiej na świecie. Potem Kamil wyszedł, podeszłyśmy do niego, pogadać, zrobić zdjęcie, po czym Asia z Adamem się zawijali do domu, a ja z Agatą, Martą i Kają ostałyśmy jeszcze chwilę, bo chciałyśmy zrobić sobie wspólne zdjęcie. Potem siostra Marty po nas  przyjechała i odwiozła do domu. Ogólnie koncert w najlepszym gronie pod sło

     Wczoraj razem z Oliwią, Piotrkiem, Arkiem i Czarkiem wybraliśmy się na dożynki. Najpierw poszliśmy na naszą działkę posiedzieć i do teraz nie ogarniam w jaki sposób chłopaki przenieśli najpierw mnie, a potem wózek przez furtkę. Potem przyszedł do nas Kuba po czym poszliśmy na plac. Trochę posiedzieliśmy, po czym Oliwia z chłopakami poszła potańczyć, a do mnie podeszła Halina. Niestety niedługo potem Piotrek musiał już iść do domu. Później także ja tańczyłam z kilkoma osobami, w tym z Oliwią, Arkiem i Kub, który też nie siedział z nami zbyt długo i poszedł do domu. Koło 23 stwierdziliśmy, że powinniśmy się już zbierać, więc chłopaki odprowadzili nas do domu. Ogólnie świetnie się bawiłam i mam nadzieję, że będziemy częściej się spotykali. Szkoda tylko, że Ewa nie mogła z nami być, ale następnym razem się uda.

Mam na imię Julia  Na drugie Kasia A na trzecie Ania Urodziłam się 20 stycznia 1999 roku w Szczecinie Jestem chora od urodzenia Mój znak zodiaku to koziorożec Mam dwie siostry : starszą - Oliwię i młodszą - Malwinkę Każdy z moich wózków ma imię Lubię poznawać nowych ludzi Od 27 kwietnia 2013 jeżdżę na koncerty Zespołu Bednarek Za najlepszy okres edukacyjny w swoim życiu uznaję trzy lata gimnazjum Bardzo się zmieniłam dzięki kilku osobom z tej szkoły  Uwielbiam ją i ludzi, których tam poznałam  Jestem bardzo kłótliwą osobą Lubię pomagać Kiedyś tańczyłam W październiku zaczęłam trenować wózki wyczynowe Mam tylko jednego dołeczka, w prawym policzku Bywam irytująca Mam psa Leona Do nikogo nie mam 100% zaufania Mimo, że jestem gadatliwa to wiele rzeczy zatrzymuję dla siebie Mój ulubiony kolor to zielony  Lubię się uśmiechać Trzy razy byłam wolontariuszką na WOŚP Najpiękniejsze miejsce, w którym dotychczas byłam to Kraków Nie wyobrażam sobie dnia bez słuchania muzy

   Często w swoim życiu słyszę pytanie "dlaczego nie chcesz chodzić?". Zazwyczaj odpowiadam w ten sam sposób.. Przyzwyczaiłam się do wózka i nie wyobrażam sobie siebie jako osoby chodzącej. Nawet nie chcę o tym myśleć. Przeraża mnie to, że w moim życiu mogłaby zajść aż tak ogromna zmiana, która wywróciłaby je do góry nogami. Z drugiej strony jednak wiem, że miałam szansę chodzić, ale tej szansy nie wykorzystałam, w pewnym momencie po prostu przestałam walczyć. I jest to mój wybór, że moje życie wygląda teraz tak jak wygląda. Jednak nie żałuję. A dlaczego? Dlatego, że wiem, że mogłabym skończyć o wiele gorzej. Wbrew pozorom jestem bardzo szczęśliwa z tym, co mam. Kocham swoje życie takim, jakie jest. Bo przecież wózek to tylko dodatek do mojej osobowości. W sumie też w tym, że jeżdżę na wózku widzę wiele pozytywnych aspektów. Przykładowo koncerty. Uwielbiam jeździć na koncerty. Dają mi one mnóstwo pozytywnej energii. A dzięki wózkowi na każdym koncercie jestem przed barierkam

Fundacja Aktywnej Rehabilitacji najogólniej rzecz biorąc zajmuje się pomocą osobom niepełnosprawnym w usamodzielnieniu się, rozwoju. To właśnie dzięki tej fundacji nauczyłam się przesiadać na wózek, robić balans, zjeżdżać ze schodów, podjeżdżać pod krawężniki, podjazdy czy nawet prosić ludzi o pomoc, kiedy się przewrócę. Do FARu należę już dobre 11 lat. Jest to bardzo długi okres czasu, dlatego nie wyobrażam sobie tego, że miałabym przestać jeździć na zajęcia. Stało się to dla mnie niemal tak samo naturalne jak oddychanie. W fundacji przeżyłam tak wiele świetnych chwil, że nie jestem w stanie tego zliczyć. Zobaczyłam kilka fajnych miejsc, które przypominają o ludziach, których tam poznałam, a z którymi utrzymuję dobry kontakt aż do dzisiaj. Rozwinęłam się... Stałam się bardziej otwarta do ludzi. Instruktorzy niejednokrotnie pokazali mi, że jednak się da, że jeśli się czegoś chce to można to osiągnąć, że nie ma rzeczy niemożliwych. Pomogli mi w wielu sytuacjach nawet samą rozmową. 

 Bardzo często zastanawiam się kim są potwory? Kogo lub co można takim mianem określić? Za każdym prawie razem dochodzę do wniosku, że to ludzie nimi są. A dlaczego? Dlatego, że to oni zabijają najczęściej. Nie dlatego, że muszą. Nie dlatego, że nie przeżyją bez tego, ale dlatego, że ktoś im nie pasuje, bo ma inny styl bycia, inny styl ubierania się, odmienne poglądy. To oni udają dobrych najczęściej po to, żeby skrzywdzić drugiego człowieka. A dlaczego? Dlatego, że lubią patrzeć na cierpienie innych. Czują wtedy ogromną radość, satysfakcję. Niektórzy ludzie nie mogą sobie poradzić z różnymi rzeczami, sytuacjami i pokazują tą złą stronę bo jest im łatwiej. Niektórzy ludzie jednak udają złych tylko dlatego, że wstydzą się pokazać prawdziwego siebie, boją się tego, że ludzie, na których im zależy odrzucą ich. Żaden człowiek nie rodzi się potworem, to jakieś dawne złe doświadczenia, środowisko, stare urazy robią swoje. 

Moim zdaniem samotność jest najgorsza sytuacją, w jakiej może znaleźć się człowiek. Owszem, są sytuacje, kiedy samotność jest najlepszym sposobem na rozwiązanie problemu, jednak na dłuższą metę bycie samotnym nie jest dobre. Każdy człowiek potrzebuje rozmowy z drugą osobą, zrozumienia. Ja nie wyobrażam sobie swojego życia bez ludzi, którzy mnie otaczają, bo uwielbiam spędzać czas,rozmawiać z nimi. Bez nich nie przeżyłabym tak wielu świetnych sytuacji, nie zdobyłabym tylu cudownych wspomnień. To ludzie tworzą piękne sytuacje, miejsca są tylko dodatkiem do tego wszystkiego. Moje życie bez ludzi nie miałoby sensu, bo to oni dają mi siłę na pokonywanie przeciwności. To oni motywują mnie do działania. To dzięki nim za kilkanaście lat będę miała co wspominać. To oni wspierają mnie w złych momentach.

W dzisiejszych czasach ludzie nie doceniają tego, że są wolni, że mogą tak naprawdę robić to, na co mają ochotę. Dla wszystkich jest to teraz naturalne. Jednak kilkadziesiąt lat temu, kiedy istniały jeszcze na terenach Polski niemieckie obozy koncentracyjne, ludzie mogli jedynie marzyć o wolności. A dlaczego? Dlatego, że jeden człowiek wbił sobie do głowy, że Żydzi są gorszą rasą, że należy się ich wszystkich pozbyć. Moim zdaniem każdy polak powinien zobaczyć muzeum Auschwitz-Birkenau, bo jest to bardzo ważna część historii Polski. To tam rozegrała się tragedia kilkuset tysięcy osób. W tym muzeum byłam w trzeciej klasie gimnazjum. Mam co do tego mieszane uczucia. Z jednej strony cieszę się z tego, że mogłam to zobaczyć na własne oczy, a nie tylko wyobrażać sobie to z opowieści różnych osób. Z drugiej strony nie potrafię zrozumieć tego, że coś takiego miało w ogóle miejsce. Jest to straszne wręcz. Pamiętam jak bardzo płakałam wracając do hostelu, bo nie potrafiłam zrozumieć tego, że

W piątek razem z Oliwią, Natalią, Ewą i Bartkiem poszliśmy na  Dni Morza, gdzie najpierw poszliśmy zobaczyć, co ciekawego jest do Domu Strachu, po czym ruszyliśmy coś zjeść, poszliśmy na  bulwarach usiąść po czym ruszyliśmy do domu. Razem z Ewą i Natalią pożegnałyśmy się z Oliwią i Bartkiem po czym poszłyśmy coś zjeść i dziewczyny odprowadziły mnie do domu. Dziękuję Wam za świetnie spędzony wieczór ❤ W sobotę umówiłam się z Olą i Asią. Dziewczyny przyjechały po mnie po 14 i od razu ruszyłyśmy do Oli, gdzie zjadłyśmy, zostawiłyśmy rzeczy i pojechałyśmy na Dni Morza. Weszłyśmy na jedną kolejkę, na której prawie zawału dostałam, ale w sumie i tak było fajnie. Jak wróciłyśmy to obejrzałyśmy "Króla Lwa", po czym zaczęło nam totalnie odwalać, ale przynajmniej kreatywnie spędzony czas. Koło 2 w nocy stwierdziłyśmy, że chcemy iść na spacer, więc ubrałyśmy się i wyszłyśmy. Jak wróciłyśmy, zjadłyśmy zapiekanki, obejrzałyśmy film i położyłyśmy się do łóżka. Rano Ola

Jako osoba poruszająca się na wózku bardzo często spotykam się z mylnym założeniem, że jestem głupia. Wydaje mi się, że jest to spowodowane strachem ludzi przed nieznanym. Jednak nie zmienia to faktu, że według mnie takie myślenie do niczego pozytywnego nie prowadzi. Bo przecież to, że ktoś nie słyszy, nie widzi, nie może chodzić lub ma inną chorobę, nie czyni tej osoby gorszej czy głupszej. Każdy człowiek ma dokładnie takie samo prawo do szacunku bez względu na wygląd, wiek, choroby, kolor włosów.     Uważam, że moje życie nie różni się prawie niczym od życia osób, które mnie otaczają. Z tą tylko różnicą, że mnie zamiast nóg bolą ręce. Mam przecież takie samo prawo do spełniania marzeń, uprawiania jakiegoś sportu czy nawet do poznawania różnych miejsc, osób. Z tym drugim może być troszkę trudniej, ponieważ ludzi najzwyczajniej w świecie ten wózek odstrasza, dlatego też ja staram się być jak najbardziej otwarta do ludzi, bo oni się z czasem przemogą i zaczną ze mną rozmawiać jak z o

Wczoraj razem z Kają i Michałem poszliśmy na juwenalia. W sumie myślałam, że zespoły grające przed Bednarkami i Dawidem Podsiadło nie będą zbyt fajne, bo w ogóle o nich nie słyszałam wcześniej, jednak na szczęście się pomyliłam i wszystkie wczorajsze koncerty bardzo mi się podobały. Przed Bednarkami przyjechała Asia. Bardzo się z tego powodu ucieszyłam, bo dawno się nie widziałyśmy. Szkoda, że Kaja nie mogła stać koło nas, bo bardzo mi na tym zależało. Jednak i tak po Bednarkach już byłyśmy blisko siebie. Po Bednarkach udało mi się wejść z Michałem, Asią i Adamem do zespołu, gdzie zrobiliśmy sobie zdjęcia. Po całej imprezie kierowaliśmy się z Kają i Michałem do domu. Po drodze wstąpiliśmy coś zjeść. Około 3 nad ranem byłam z Michałem w domu. Mega się cieszę, że udało mi się być na juwenaliach wczoraj, bo trzy miesiące bez koncertów to bardzo długo jak dla mnie. Jak zwykle nie mogę mówić, wszystko mnie boli, ale jestem najszczęśliwszą osobą na świecie. Kaja! ❤ Wiem, że to czytasz.

Pamiętaj, że nikt nie ma prawa wmówić Ci, że nic nie znaczysz. To nie jest prawda. Znaczysz wiele więcej niż możesz sobie wyobrazić. Nie wolno Ci wierzyć w to, że nikt Cię nie kocha. To kompletna bzdura! Być może ludzie, którzy Cię otaczają nie okazują Ci miłości zbyt często. ale uwierz mi, że kochają Cię całym sercem za wszystko, co dla nich robisz, a już w szczególności za to, że po prostu z nimi jesteś. W twojej głowie nigdy nie powinny zrodzić się myśli, że nie jesteś wyjątkowy/wyjątkowa, bo jesteś jedyny/jedyna w swoim rodzaju.  Żaden człowiek na tym świecie nigdy nie zostaje sam z problemami, zawsze są obok Ciebie osoby, do których możesz zwrócić się o pomoc. Dla których ważne jest twoje szczęście, twoje uczucia. Tylko nie wstydź się tego, że nie możesz sobie z czymś poradzić. To nie jest grzech. Jeśli jednak nie czujesz się na siłach, żeby z kimś porozmawiać o tym, co Cię trapi to idź do łóżka,  wypłacz się, a gwarantuję, że poczujesz się o wiele lepiej. Jeśli płacz nie pomoże

Dzisiaj nareszcie po bardzo długim czasie udało mi się spotkać z Martyną, Julką, Maćkiem, Bażancikiem, Mataczem, Jonatanem, Kamilem, Oliwerkiem, Martynką i jej siostrą - Wiką. Szkoda, że było nas tak mało, bo jednak fajnie by było spotkać się w całości. Bardzo się za nimi stęskniłam, dlatego ucieszyłam się, że miałam czas i siłę na to spotkanie. Przez długi czas myślałam, że te osoby nie znaczą dla mnie zbyt wiele jednak kiedy ich zobaczyłam to od razu poprawił mi się humor i uświadomiłam sobie, że się mylę; że te osoby są dla mnie nadal ważne. Ogólnie bardzo miło spędziliśmy czas, dużo się śmialiśmy, pogadaliśmy, bo tak dawno się nie widzieliśmy i poznaliśmy kilka nowych osób. Po ognisku Kuba odwiózł mnie do domku, w drodze dużo rozmawialiśmy, dziękuję Ci za tą rozmowę na przystanku :* Kuba chwilkę u mnie posiedział po czym musiał zwijać do domku. Ogółem bardzo fajny dzień ❤

   Razem z Michałem przez ostatnie dwa czy trzy miesiące pracowaliśmy nad filmem opowiadającym o mnie, moim życiu codziennym, pasjach, ludziach mnie otaczających. Włożyliśmy w to oboje bardzo dużo pracy. Wiele razy sprzeczaliśmy się o różne rzeczy, jednak finalnie udało nam się zakończyć film z efektem, który naszą dwójkę zadowolił. Mimo wszystko są rzeczy, które bardzo mocno mi nie odpowiadają, nie ma kilku ważnych dla mnie wątków. Tak czy inaczej chcę bardzo podziękować Michałowi za to, w ogóle wpadł na pomysł, żebym to właśnie ja była osobą, o której film nakręci. Oli, Ani, Krzysiowi, Ewci, Emilce, Justynce, Oliwerkowi, Przemkowi, za to, że pozwolili być nagrywani. No i oczywiście pozdrawiam Sylwię - najlepszą rolę drugoplanową :D Ogólnie na początku byłam sceptycznie nastawiona do samego pomysłu filmu, bo nie uważam się za jakąś mega wyjątkową osobę, ale patrząc na reakcję Agatki i Dominiki podczas premiery w szkole uświadomiłam sobie, że może być zupełnie inaczej. Teraz ogląd

    Wiele osób, z którymi się zadaję narzeka na swoje rodzeństwo. Jedni mają ich starszych, a drudzy młodszych, ale to nie ma znaczenia bo rodzeństwo to rodzeństwo! Moim zdaniem nie ważne jest to, jak wygląda, jaki ma charakter. Mimo wszystko jesteś połączona/połączony z nimi niesamowitymi więziami. Czasami nie dogadujecie się, wyzywacie od najgorszych, ale mimo wszystko zależy Ci na jej/jego zdrowiu, czy też szczęściu. Dla mnie nie ważne jest to, jak bardzo się pokłócę z Oliwią, bo wiem, że za chwilkę będzie między nami dobrze. Z Malwiśką nie mam o co się kłócić ze względu na różnicę wieku, dlatego między nami zawsze jest okej. Mimo wszystko te dwie osóbki zawsze będą dla mnie najważniejsze na świecie. Zawsze będę je we wszystkim wspierać. Kocham je bardzo mocno! I nie wyobrażam sobie życia bez nich <3

Wczoraj razem z Ewą i Oliwią pojechałyśmy do Bartka, który zaprosił nas na grilla. Czekał tam na nas Piotrek, Bartek i jego koledzy. Ogółem było świetnie, tylko szkoda, że trwało to tak krótko. Było dużo sytuacji, które sprawiły, że się śmiałam. Pozdrawiam Bartka za dobre jedzonko, za zaproszenie i za fajną atmosferę. :D Oliwię za to, że mnie ze sobą wzięła, za tą rozmowę, za atmosferę między nami i za tą sytuację przy stole, Kocham Cię niezdaro <3 Ewcię za to, że robiła za kucharkę :*, za to, że mnie z Piotrkiem do domku odprowadziła. <3 Piotrka za taniec, i za to, że mnie do domku odprowadził. <3