Od kiedy pamiętam bardzo podobały mi się tatuaże. Uważałam to za piękną sztukę. Dlatego też zdecydowałam się wytatuować sobie jeden z kilku wzorów, które chodziły mi po głowie od dłuższego czasu. Ogólnie pierwszy pomysł zrodził się w drugiej klasie gimnazjum. Od tamtego czasu dojrzewałam do tego, zastanawiałam się czy to na pewno będzie dobry pomysł, a w międzyczasie wymyślałam nowe wzory. I takim oto sposobem 31 marca tego roku poszłam do Rafała i powiedziałam co mniej więcej chcę mieć na swojej skórze. Umówiliśmy się na 9 maja. Przez cały ten dzień byłam zestresowana, nie mogłam jeść, pić. Tak naprawdę nie stresowałam się tym, że będę miała wbijaną igłę w rękę, a raczej tym, że moja mama nic na ten temat nie wiedziała. Dlatego też kiedy wróciłam do domu, chodziłam w bluzie cały dzień mimo tego, że było ciepło. Tatuaż umiejscowiony jest na wewnętrznej części ramienia. Ogólnie ból nie był jakiś mega duży. Raczej to było takie nieprzyjemne uczucie. Moim zdaniem warto troszkę pocierpie